Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Öğretim Üyesi ve Dijital Bağımlılıkla Çaba Derneği Lideri Prof. Dr. Tuncay Dilci dijital bağımlılığın çocuklar üzerindeki Olumsuz tesirleri hakkında açıklamalarda bulundu.
NEDEDİ: APARTMAN DIŞARISINA ÇIKAMAMA
Dilci, “Son vakitlerde dijital ömrün yoğunluğuna ait telaffuz çözümlemesi tekniğiyle belirlediğimiz odak Küme üzerinde bir çalışma yaptık. Bu çalışmadan elde ettiğimiz sonuçlara bakıldığında, tabiatla buluşamayan çocuklarda gerilim ve güç yükünün ağır olduğu sonucuna ulaştık. Dijital bağımlılık, çocukların Özellikle apartman dışarısına çıkamaması ve doğal ortamı Fazla düzgün yaşıyor ya da deneyimliyor olmamasından kaynaklanıyor” dedi.
‘KENDİNİ SÖZ ETMEDE PROBLEM YAŞADIKLARINI GÖRÜYORUZ’
Dijital bağımlılığın çocuklarda Çeşitli alışkanlıkları da beraberinde getirdiğini belirten Prof. Dr. Dilci, “Tourette Sendromu dediğimiz Kamu ortasındaki tabiriyle ‘tik’ olarak gördüğümüz, dijital ekranlarla Daimi muhatap olmanın getirdiği refleksif bir devinim artık gençlerde ve çocuklarda yaygınlaşmakta. Gördükleri her türlü ekranı büyütme uğraşı içerisine girdikleri görülmüştür” dedi.
Dilci, şu tabirleri kullandı:
“Bu yapılan refleks davranışı bir davranış bozukluğu olarak karşımıza çıkıyor. Ailelerin de, ekran karşısına ağır maruz olan gençlerde giderek dijital bağımlılığı normalleştirdikleri ve artık hayatın bir modülü üzere algıladıkları görülüyor. öteki bir Laf konusu Sonuç ise dijital mecralara ağır temas halinde olan çocuklarda lisan seçenekleri ve lisan marifetleri noktasında limbik sistemdeki Laf varlığı azalmakta. Bu durum çocukların yaratıcı düşünme marifetlerine Olumsuz tesir etmektedir. Kendini Anlatım etme ve bağlantı kurma noktasında ıstırap yaşadıklarını görüyoruz. Dijital mecralardaki ağır Yapay zeka etkileşimine bağlı mevzularda çocukların birtakım vicdani ve duygusal tatmin eşiği noktasında badire yaşadıklarını görüyoruz.
Bunun istikbal ismine bir Sorun ve bu tatminsizliğin hırçınlığa yahut dürtüsel bir bozukluğa, hatta şiddete evrilmesi Laf hususudur. Dijital mecralarda beşerlerle bağlantı halindeyken Daimi tehdide maruz kalmaları da dışarıdaki insanlara karşı bir Tasa ve dehşet oluşturmasından kaynaklı olarak ailelerin çocuklarının sokağa çıkmasına Olumsuz yaklaşımlarına yol açıyor. Olağan Dost edinimleri üzere bahislerde toplumsal bir paranoyaya dönüşen bir tabloyla karşı karşıyayız. Toplumsal paranoyadan kastımız, artık beşerler etrafındaki hiç kimseye güvenmiyor. Bu dijital sanalizmin getirmiş olduğu temas alışkanlığı dışarıdaki gerçek hayatı Olumsuz etkilediği için, Çehre yüze bağlantı kurmakta zorlanma Laf konusu oluyor.”
Yorum Yok