Çocukların okula ahengi konusunda çalışmalar yürüten Doç. Dr. Selen Demirtaş Zorbaz, zelzele bölgesinden 71 ile nakli gerçekleşen 99 bin 853 öğrencinin Ahenk sürecine ait ikazlarda bulundu.
Doç. Dr. Zorbaz, en Fazla soru işareti oluşturan mevzulardan birinin çocuklara zelzele konusunu açıp açmamak olduğunu söyleyerek, “Aslında çocuklar bize neye muhtaçlıkları olduğunu söylüyorlar. Hiçbir şey Ham üzere mevzuyu hiç açmadan derslere başlamak da yanlışsız değil; zira biz bunu yaşadık, çocuklar yaşadıklarını biliyorlar, bizim bildiğimizi biliyorlar. Yapacağımız birinci şey çocukların gereksinimlerine odaklanmak. Her çocuğun muhtaçlığı tek olabilir, hepsinin hikayesi farklıdır. İçlerinde ailesini kaybetmiş olanlar var, meskenini kaybetmiş olanlar var, hiçbir şey yaşamamış; lakin Belde değiştirmiş olanlar var. Hasebiyle Evvel onların hikayelerinin öğrenilmesi, neye gereksinimi Mevcut öğrenilmesi ve aileyle temasa geçilmesi önemli” dedi.
‘OKULDA İNANÇTA HİSSEDECEĞİ ALANLAR YARATILMALI’
Eğitimcilerin zelzele bölgesinden gelen çocukların potansiyelini bu türlü travmatik bir olaydan sonra nasıl ortaya çıkartabileceklerine odaklanmaları gerektiğini belirten Doç. Dr. Zorbaz, şöyle konuştu:
- “Çocukların kuvvetli yanlarına odaklanmalıyız. Yalnızca ‘travma yaşamış’, ‘yazık’, ‘deprem yaşamış’ üzere insani hislerle değil, profesyonel yaklaşmalıyız. Okula geldiğinde çocuk kapalı alana girmek istemeyebilir, buna hürmet duyulmalı. Sınıfta oturacağı yeri çocuk seçmeli, tahminen cam kenarı isteyebilir. Kapıya yakın oturmak isteyebilir. Sonuçta bir zelzele yaşandı ve çocuğun itimat duygusu sarsıldı. Okulda kendini inançta hissedeceği alanların yaratılması Fazla kıymetlidir.
- Bu bahiste öğretmenler biraz daha anlayışlı olmalı. Çocukların şu Lahza neyden tetikleneceğini bilemiyoruz. kimi bir koku, kimi arkadaşının masanın yanından geçerken sırayı sallaması tetikleyebilir. Çocuk, travmatik anılar, imajlar aklına geldiğinde nereye gidebileceğini bilmeli; en doğrusu ruhsal danışmanın odasına gitmesidir. Akran takviyesi de Kıymetli bir mevzu. Öğretmen sınıftan çocukların karakterlerine nazaran akran Kılavuz seçip çocuklarla eşleştirebilir.”
‘DEPREM KONUŞMALARI DEVAMLI YAPILMAMALI’
Yeni öğrencilerin tahminen gittikleri kentlerde bir hayat kurmaya çalışacağını söyleyen Doç. Dr. Zorbaz, bu öğrencileri tanımlamak için kullanılan sözlere de dikkat çekerek, şu kelamları kullandı:
- “Aidiyet hissetmeleri açısından ‘misafir öğrenci’ denmesini tavsiye etmiyoruz. ‘Depremzede öğrenci’ ise daha da felaketleştiren bir tabir; onlar bizim öğrencilerimiz. Bu türlü ayrımlaştırmaya gitmek Gerekli değil. zelzele ve afet konuşmaları da çocukların yanında devamlı yapılmamalı. Öğretmenler kendi içlerinde konuşabilirler; ancak koridorda, öğretmenler odasının yanında çocuklar varken konuşulmamalı.
- Bu biçim şeylerden çocuklar rahatsız olabilir. Kimin neyden tetikleneceğini bilmiyoruz. Güzel niyetli yapılan yardımları da birtakım öğrenciler ‘acıma’ olarak algılayabilir. Onlar düşkün bireyler değil, tahminen hepimizden daha güçlü; fakat yalnızca şimdilik dayanağa olan öğrenciler. Okulda onlara sorulmadan ‘yiyeceğin yoktur senin’ formunda yapılan birtakım yardımlar da faydadan Fazla ziyan getirebilir, buna da dikkat edilmesi gerek.”
Yorum Yok