Anne ve babaların çocuklarıyla bağlantı kurarken dikkat etmesi gereken birtakım konular var. Dikkat edilmediği takdirde çocukların ruhsal istikrarı bozulur. Husus hakkında Kıymetli bilgileri Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Prof. Dr. Özalp Ekinci Cumhuriyet’e anlattı.
Çocuk ve Ana alakasında irtibat becelerilerinin çocuğun gelişiminde Aka ölçüde tesirli olduğunun altını çizen Ekinci, ”Yeri geldiğinde Ana dinleyici, çocuk anlatıcı olmalıdır. Böylece irtibat zaten çözülmüş olur” dedi.
‘BUNU NASIL YAPAMAZSIN?’ YA DA ‘BUNU NASIL YAPTIN?’ DEMEYİN
Ekinci husus hakkında şunları söyledi: ” Çocuğun kişiliğine karşı telaffuzlar çocuğun psikolojisine Kötü tarafta tesir ediyor. Bilhassa çocuk için yapılanların çocuğa karşı kullanılması ruh sıhhati açısından olumsuzdur. O kadar Özel derse gittin, nasıl yapamadın? Anlamıyor musun sen hiç? üzere tabirler kullanılmamalıdır” dedi.
KARŞILAŞTIRMA CÜMLELERİNDEN KAÇINMALI
”Bak arkadaşın nasıl da annesini dinliyor. Arkadaşın senden daha Çok not almış gibi karşılaştırma ve kıyaslama cümleleri kullanılmamalıdır. Zira her çocuğun kendine has Olumlu ve Olumsuz davranışı bulunur. Hatta Biricik ya da çift yumurta ikizleri iç hiçbir çocuk birbirine benzemez. Bunun yanında çok övgüde bulunmak da düzgün bir bağlantı tekniği değildir. Bu Aksi tesir yaptığı üzere çocuğun motivasyonunu kaybettirir. Hatalarında yapan Geri bildirimlerde bulunulmalıdır.”
SEN AĞLAMAZSIN, SEN GÜÇLÜSÜN
Ekinci kelamlarına şöyle devam etti: “Her çocuğun farklı bir motivasyon süreci vardır. Sen güçlüsün, ağlamazsın üzere sözler motivasyonu arttırmadığı üzere dertlerini da tetikler. Elbette çocuğun Olumsuz hislerini pekiştirmek, onları ağlamaya teşvik etmek demek değildir.
Çocuğun yaşadığı duyguyu paylaşmak, seni anlıyorum, bir benzerini ben de yaşamıştım. Ben de yenildim ancak sonrasında başardım diyerek hayatın akışının bu formda olduğunu anlatmak çocuğu daha özgüvenli hissettirecektir. Bu nedenle ayakları yere basan, çocuğun özgüvenini pekiştirici sözlerde bulunmak en doğrusudur.” dedi.
SENİ BIRAKIR GİDERİM, SENDEN BIKTIM
Bu usul tabirler telaşlı mizacı olan çocuklarda ayrılık kaygısına yol açabilir. Bu tip tabirlerden mutlaka kaçınılmalıdır. Ebeveynler bu Cin durumlarda öfkelerini Denetim etmelidir. Ebeveyn babaların çocuklarıyla konuşurken hislerini ve isteklerini net bir halde Anlatım etmeleri gerekmektedir.
SÖZ VERDİYSENİZ KESİNLİKLE GERÇEKLEŞTİRİN
Ebeveynler, çocuklarına söyledikleri ve Laf verdikleri durumları uygulamalıdır. Örneğin, “Birazdan konuşacağız, sonrasında seninle ilgilenebilirim” üzere cümlelerin vaktinde yerine getirilmesi çocuk açısından Ehemmiyet taşır. Bu aslında çocuk ve Ana ortasındaki görünmez itimat duvarını sağlamlaştırmada Aka bir tesire sahiptir.
Çocuk için Dost münasebetlerinde itimat hissini zedeleyebileceği üzere bunu yapacağım deyip de yapmamak çocuk için sürüncemede kalmak ve yanlış model olmak manasına gelir.
DOĞRUDAN İLETİŞİM
Prof. Dr. Özalp Ekinci, ”Ebeveynler çocuklarından bir şey isterken genelde kurallı tabirler kullanırlar. Ödevini yapmazsan arkadaşına gidemezsin. Yemeğini bitirmezsen oyun oynayamazsın.” üzere tabirler mesuliyet şuurunu tetiklemez. Aileler bu kelamları çocuğun ilgili yönergeye uyması için bilmeden kullanıyorlar. Sözlerin sonuna bir şey katmak, tehditte bulunmak, çocuğu Daimi yargılamak ve eleştirmek de tıpkı biçimde tesir ediyor.” dedi.
PEKİ ÇOCUKLA NASIL İRTİBAT KURULUR?
Buradaki asıl sorunun büsbütün tutarlılık olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Özalp Ekinci, pozitif pekiştirme’nin ehemmiyetini vurguladı.
”Çocuk için Olumlu davranışlar evvelce tanımlanır ve çocuk bir sembol kazanır. O semboller belirli bir sayıya ulaştığında çocuk yaşına uygun, somut bir Ödül elde eder. Bu bir Ödül sistemidir. Ama bir mühlet sonra çocuk Olumlu davranışı yaptığında hissettiği şey somut Ödül değil, soyut sembollerdir.
Çocuk bu sayede başardığını hisseder ve özgüveni artar. Bu biçimde Olumlu davranışı kazandıktan bir mühlet sonra somut mükafatın bir manası kalmaz zira davranışı alışkanlığa dönüşür.
Örneğin; dersten düşük Meydan çocuğa, “Bu derse uygun çalışmamıştın, biraz düşük aldın. Ben senin planlı programlı çalıştığında başarılı olacağına inanıyorum” üzere tabirler kullanılmalıdır.
Çocuk ve Ergen Psikiyatristi Prof. Dr. Özalp Ekinci, ebeveynler ve çocuk ortasındaki hiyerarşide, anlatan tarafın yalnızca Ana olmaması gerektiğine dikkat çekerek, ”Yeri geldiğinde Ana dinleyici çocuk anlatıcı olmalıdır. Böylece irtibat tabiatıyla çözülmüş olur” dedi.
Yorum Yok