Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde 50 Benlik bir takımla bölgeye giderek çocuklara yönelik psikososyal takviye çalışması yapan Atatürk Üniversitesi takımı, ruhsal ve zihinsel tahribatı onarmak için Özellikle çocuklarla yönelik etkinlikler düzenledi.
Psikososyal ve rehabilitasyon uzmanları, sağlıkçılar, spor kısmı gönüllülerinden oluşan takımın Malatya’da çadır kentteki çalışmalarıyla ilgili bilgi veren Dr. Öğretim Üyesi İsmail Ay, “Çocukları maksat Meydan bir çalışma planladık. Onlara dokunmak, onları hissetmek ve bir nebze olsun sarsıntının zahmetinden, geriliminden kurtarmayı amaçladık” dedi.
Oraya gittiklerinde gördükleri görüntünün Fazla dertli, huzursuz çocuklardan oluştuğunu Anlatım eden Ay, şöyle konuştu:
- “Ben evvelce beri daima çocuklarla çalışırım. Daima güler yüzlü görmeye alışkınız çocukları fakat bizim orada birinci gördüğümüz görünüm Fazla telaşlı, Fazla huzursuz çocuklardı. Bize yaklaşmaya çekiniyorlar, korkuyorlar, kaygılılar. Tabiri caizse ailelerinin eteklerine yapışıyorlar. Alışılmış ki bu Fazla olağan ancak bir süre sonra bir etkileşim kurduktan sonra çocukların çabuk adapte olabildiğini de gördük. Hasebiyle bu Cin faaliyetler çocuklar için yaygınlaşırsa, planlı programlı bir duruma getirilirse, daha planlı, programlı bir duruma getirilirse çocukların da zannedersem bu gerilim belirtileri gitgide azalacak ve olağan hayatlarına ahenkleri daha kolay olacak.
- Bundan sonraki hayatlarına ahenkleri kolaylaşacaktır. Bu dert, endişe uzadıkça ileride travma sonrası gerilim bozukluğu dediğimiz reaksiyonlara yol açabiliyor. Bizim maksadımız da işte bu telaş, gerilimi bir nebze olsun azaltıp bunun daha ileri boyutlara gitmesine Mani olmak, hafifletmekti. Bu hedefle oraya gittik ve çocuklara dokunabildiğimizi düşünüyoruz. Olağan ki herkese gücümüz yetmedi lakin ziyaret ettiğimiz temas ettiğimiz çocuklarla hoş bir etkileşim kurduk.”
‘AİLELER, TRAVMA YAŞADIĞI İÇİN ÇOCUKLARLA ETKİLEŞİM KURAMIYOR’
Deprem bölgesindeki gözlemlerinden birinin ailelerin çocuklarıyla etkileşim kuramaması olduğunu Anlatım eden Ay, şunları söyledi:
- “Şöyle bir müşahedem var. Aileler kendileri de bu travmayı yaşadıkları için çocuklarıyla Fazla etkileşim kuramıyor. doğal olarak olağan. Onları anlayacak, onları bu sarsıntının tesirlerini hafifletecek daha uzman, daha profesyonel takımlara muhtaçlık var. örneğin biz oraya gittiğimiz Vakit birtakım aileler çocuklarını oyunlara katılsın diye zorlamaya başladılar. meğer o çocuk esasen telaşlı. Hasebiyle örneğin zorlamadan, üstüne gitmeden onu daha Çok huzursuz etmeden anlayışla yaklaşarak bunun korkusunu, korkusunu anlayarak sakin tutumlarla yaklaşmasını sağlamalı.
- Mesela oyunlarla, etkinliklerle ya da işte kendini Anlatım edebilecek seviyede ise korkularını konuşarak ve bunların olağan olduğunu bilerek çocuklara yaklaşmak onları rahatlatır. Aileyi de içine Meydan çalışmalar yapılması lazım psikososyal müdahalelerde. Biz çocukları amaç alıyoruz lakin aileyi bu işin içine katmadan, aileyi eğitmeden yapılacak müdahaleler de yetersiz kalır ancak ailelerin de bu travmayı yaşadıklarını unutmadan bunu yapmak lazım.”
‘ENKAZ ALTINDAN ÇIKARILAN ÇOCUKLARIN DURUMU DAHA AĞIR OLUR’
Enkaz altından çıkan çocukların durumunun öteki çocuklara nazaran daha ağır olacağını belirten İsmail Ay, “İlk etapta Yeniden ruhsal birinci yardım dediğimiz müdahaleler yapılmalı. Zorlamadan, onu dinleme, manaya aktiflikleri, oyunlar, faaliyetler yapılmalı. Muhtemelen uzun vadede daha Fazla profesyonel, travma sonrası yansıları azaltmaya dönük profesyonel müdahaleler ve uzun vadeli müdahaleler Aka ihtimalle gerekecektir. Doğal ki her çocuğun direnci farklı onu da vurgulamakta fayda var. Yani her çocuk Kesin bu türlü ağır yansılar verecek diye bir düstur yok. genel olarak bu Cin reaksiyonları gözlemek Muhtemel olacak. Kalıcı tesir gözlenen çocukları da bu profesyonel çalışmalara iç etmek lazım” dedi.
ARAMA KURTARMACILARI KENDİ HALİNE BIRAKMAMAZ LAZIM
Enkazda arama kurtarma yapan görevlilere de dayanak verilmesi gerektiğini vurgulayan Ay, şu tabirleri kullandı:
- “Arama kurtarma grupları de ikinci travma dediğimiz durumlar yaşıyorlar. Zira onlar da güzel olmayan görüntülerle karşı karşıyalar. Daimi yıkılmış binalar, yıkıntı altında kalmış beşerler, Tüm bunlara Şahit olmak, birinci elden Şahit olmak Fazla kolay bir durum değil. Münasebetiyle travma sonrası gerilim yansıları kurtarma takımlarında de sık karşılaştığımız durumlar. Birinci etapta bu Çabucak açığa çıkmayabilir.
- Bir süre sonra geçen süreçte tasalar üslubunda, Örneğin kapalı alanlara girememe üzere ya da her Lahza zelzele olacakmış hissi ya da oturduğu yerde güya zelzele oluyormuş üzere sarsıntı hissi ya da gece uyuyamama, kabuslarla uyumama şeklindeki reaksiyonlar, travma sonra gerilim bozukluğuna dönüştüğünün belirtileridir. Bu gruplara de uzun vadeli bir takviye vermek gerekiyor ki onlar da toparlanma sürecini tamamlayabilsinler. Yani onları kendi haline bırakmamak lazım. Onlara da dayanak olmak gerekiyor.”
Yorum Yok