Gazeteci Fatih Altaylı, Habertürk’ten ayrıldığını açıkladı. Köşe yazısında okuyucularına veda eden Altaylı, yazılarını kendi internet sitesinden yayımlamaya devam edeceğini açıkladı. Bu gelişmeyle Bir arada Fatih Altaylı’nın ömrü ve mesleği merak konusu oldu. İşte detaylar…
FATİH ALTAYLI KİMDİR?
Fatih Altaylı, 20 Eylül 1962’de Van’da doğdu. İlkokulu ve ortaokulu Çavuşoğlu Kolejinde okuduktan sonra eğitimine Galatasaray Lisesinde devam etti. Galatasaray Lisesi mezunudur. Boğaziçi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesine bir müddet devam ettikten sonra okulu bırakarak 1984 yılında İstanbul Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu’na geçti. Lakin diplomasını almadan bu okuldan da ayrıldı.
Gazeteciliğe, 1982 yılında Cumhuriyet Gazetesi’nde spor muhabirliği yaparak başlayan Altaylı, 1986 yılında Güneş Gazetesi’ne geçti. Gelişim Yayınları’nda yazma işleri müdürlüğü yaptı. Güneş Gazetesi’nin 1992 yılında kapanmasıyla işsiz kaldı. 1993 yılında Özel bir radyo olan Best FM’in kurucu takımı ortasında yer aldı. 1995 yılında Kanal D’ye geçti ve “Teke Tek” programına başladı. Tıpkı periyotta Hürriyet Gazetesi’nde de yazmaya başladı. Akabinde Kanal D’den ayrıldıktan sonra Show TV’ye geçti. Show TV ve Show Radyo’da radyo yayınlarını 1 Yıl kadar devam ettirdi. Tıpkı Yıl içinde Show TV’nin haber editörü oldu. 1996 yılında Show TV’den ayrıldıktan sonra Kanal D’ye Geri dönüp Doğan Yayın Kümesi’nde çalışmaya başladı. Hürriyet gazetesinde müelliflik yaparken tıpkı vakitte Radyo D’nin genel koordinatörlüğünü yaptı. 2000 yılında Cine5 ile ortak yayın yaptı. 2002 yazında Kanal D’nin haber yayın direktörlüğüne atandı.
2001-2002 yılları ortasında Galatasaray Spor Kulübünde Mehmet Cansun idaresinde ikinci başkanlık yaptı.
2005 yılında Doğan Medya Grubu’yla yollarını ayırdı. Kanal D’de yayınlanan “Teke Tek” programı Atv’ye geçti ve köşe yazılarına da Sabah Gazetesi’nde devam etti. Sabah’ta genel yayın direktörlüğü yaptı. TİKAD’ın ve Avrupa Gazeteciler Cemiyeti’nin ortaklaşa verdiği “Eğitime Katkı Haysiyet Ödülü” sahibi olan Altaylı, “Haydi Kızlar Okula”, “Sürekli aydınlık için bir dakika karanlık” ve “Temiz İnternet” kampanyalarının mimarlarındandır.
TMSF’nin Sabah Gazetesi’ne ve Atv’ye el koymasıyla Birlikte 2007 yılında istifa etti. Bir mühlet kendi sitesinde yazılarına devam etti ve 2008 yılında Kanal 1 televizyonu anne haber bültenini de sundu. 2009 yılının Ocak ayından beri eski işvereni Turgay Ciner’in kurduğu Habertürk Gazetesi’nde genel yayın direktörlüğü yapmakta iken 29 Mart 2014 tarihinde Habertürk gazetesinin genel yayın direktörlüğünden istifa eden Altaylı, Haberturk.com internet sitesinde köşe müellifi olarak vazifesine devam etti. Altaylı, Habertürk TV’de yaptığı Teke Biricik programını sundu.
ÖZEL YAŞAMI
Fatih Altaylı, evli ve bir çocuk babasıdır.
ÇALIŞTIĞI GAZETELER
Cumhuriyet (1982-1986)
Güneş (1986-1992)
Hürriyet (1995-2005)
Sabah (2005-2007)
Habertürk
ÇALIŞTIĞI TELEVİZYON PROGRAMLARI
Kanal D (1995)
Show TV (1995-1996)
Kanal D (1996-2005)
Cine5 (2000-2002) (ortak yayın)
atv (2005-2007)
Kanal 1 (2007-2008)
Habertürk (2008-2023)
Bloomberg HT (2021-günümüz)
FATİH ALTAYLI HABERTÜRK’TEN neden AYRILDI?
Fatih Altaylı, köşe yazısında şu tabirlere yer verdi:
”Gerçekten hesabını tutmadım, bilmiyorum bu kaçıncı.
Veda…
Evet, veda.
Cumhuriyet, Gelişim Yayınları, Kelam, Nokta, Erkekçe, Gelişim Spor, Güneş, Günaydın, Hürriyet, Sabah, Show TV, Cine 5, Kanal D, ATV, Kanal 1, radyolar… Tahminen kimilerini hatırlamıyorum bile. Zirvem attığında, gerek gördüğümde bırakıp çıktığım yerler…
Çoook, neredeyse medyanın yakın tarihi.
Şimdi de Habertürk mazime gömülüyor.
Bu Habertürk sayfalarında okuyacağınız nihayet yazım.
Kim bilir tahminen de, gecikmiş bir nihayet yazı.
2005 yılında, Hürriyet’ten ayrıldığımda bana kucak açan Ciner Kümesi’nde 18. yılım olmuş hiç çaktırmadan.
Yaşlandıkça hayat süratli akıyor, vallahi hiç anlamadım nasıl geçti.
Sabah Gazetesi ile başlamıştık.
Sevgili Turgay Ciner ile ofisinde otururken, Sabah’a gelmemi Teklif ettiğinde, Biricik bir talebim olmuştu, “Sadece muharrir olurum. Yöneticilik falan istemeyecekseniz gelirim” demiştim.
El sıkışıp başladık.
Üç ay sonra “Gazetenin başına geç” dedi.
Güldüm.
İki ay sonra, tam bir yılbaşı günü konutta konuklarımı ağırlamaya hazırlanırken telefonum çaldı, “Hemen gel” dedi.
Gittim.
“Yarın gazetenin başına geçiyorsun” dedi.
“Yarın ailemle tatile gidiyorum. Geçemem. İstersen kov ancak kızıma ve eşime verdiğim kelamdan dönemem. Bende aile işten önemlidir” dedim.
Güldü.
“Yayın Direktörü olarak tatile git” dedi.
Kıramadım.
Kabul ettim.
“Yöneticilik yapmam” sözümden Bir arada dönmüştük.
Kısa müddette, beraberce Sabah’ı Türkiye’nin en faal gazetesi yaptık.
Hürriyet’teki yakın dostlarım da gelmişti yanıma.
Hafta sonları 1 milyon, hafta içi 500 binli tirajlara ulaştık.
Sabah aktiflikte tarihinde birinci kere en Aka rakibi Hürriyet’i geçti BİAK datalarında.
Daha sonra TMSF gazeteye el koydu.
Dava sürecini bekledim, hukuksuz olduğuna inandığım bu süreçte ısrar edileceğini ve gazetenin Geri verilmeyeceğini gördüğüm anda bırakıp çıktım Sabah’tan.
Turgay Ciner, yenilgiyi, hele hele haksız yenilgiyi kabul eden biri değildi.
Düşürüldüğü yerden kalkmak istiyordu medyada.
“Yenisini kurarım” dedi.
Kurduk.
Önce Habertürk televizyonu Kenan Tekdağ’ın idaresinde hayata geçti.
Ardından benim idaremde gazete 2009 yılında yayın hayatına başladı. Hiç görülmemiş, eşsiz, eşsiz bir gazete olarak.
Herkesin “Tutmaz” dediği gazete bir anda Türkiye’nin en Fazla satan iki gazetesinden biri ve tartışmasız en aktif gazetesi oldu.
Sonrası malum.
2014 yılında yayın direktörlüğünü bıraktım, kümedeki idari yetkilerimin tümünden arınıp müellif olarak devam ettim.
Ve Alışılmış televizyon programlarına da.
Medya Küme Lideri Sevgili Kenan Tekdağ, tabir caizse bana katlandı.
Aslında tam Zıt karakterlerdik.
Ben ne kadar “Deli dolu” isem o, o kadar “Temkinli” idi.
Aslında yeterli bir istikrardı.
Gün geldi “Bilim programı yapacağım” diye tutturdum.
Reyting alır almaz demeden “Ne istersen” dedi, sağolsun.
Yaptık, Türkiye’nin en kült ve bana nazaran en gerçek muhalif programlarından biri çıktı ortaya. “Olmaz” dese yapamazdım, açık.
Geçen perşembeye kadar 15 yıldır aralıksız sürdürdük.
Yazılarıma da kısa bir Devre dışında aralıksız devam ettim.
Açık söyleyeyim, gerek Turgay Beyefendi, gerek Kenan Beyefendi bana “Katlandılar”.
Bilmiyor muydum benim yazılarım, programlarım yüzünden nelere göğüs gerip, neler çektiklerini.
Zaten artık bağımız bir dostluk münasebeti idi.
Turgay Ciner bana nazaran Türkiye’de eşi gibisi olmayan bir vizyona sahip, Fazla farklı bir işadamı idi.
Muhtemelen Vehbi Koç’tan sonra bu ülkenin gördüğü en vizyoner işadamı. Bir işadamında nadir rastlanan entelektüel birikimi, deneyimlerini paylaşmaktaki cömertliği, Fazla az beşerde gördüğüm gustosu ile ile bir prensibimi ayaklar altına aldım. İşverenlerle asla yakın olmazdım, Turgay Beyefendi ile bunu beceremedim.
Dostum, arkadaşım olmuştu. Bir gün tartışmadık, bir gün arbede etmedik.
Birbirimize hürmette bir gün kusur eylemedik.
Türk medyası, gazetecilik çökerken, İlah Mevcut benim ayakta durmama, hatta gazeteci olarak yine ayağa kalkmama takviye oldu.
Muhtemelen bedelini de ödedi.
Ve Türkiye yeni bir dönemece girerken, arkadaş dediğim birine daha Çok sıkıntı olmamam gerek herhalde.
Benim özgürlüğüm, onun yükü olmamalı.
Bu yüzden de aslında bir müddettir başımda olan bir şeyi hayata geçirmenin vakti geldiğine inandım.
Ve dün 15 yıldır Fazla yakın çalıştığım ve güvendiğim Sevgili Kenan Tekdağ’la konuştuk.
Yolları ayırmaya karar verdik.
Sağolsun, Tüm deneyimi ile bu işi güzelce halettik. Teşekkür ediyorum.
Doğrusunu isterseniz bu kararı Turgay Ciner ile konuşmadan hayata geçirmek istedim.
Çünkü konuştuğumda “Gitme” dese kalmak zorunda kalırdım.
Kabul etse “Niye gitme demedi” diye tahminen de kırılırdım, beşerim.
Grupta en uygun anlaştığım yöneticilerin başında gelen Didem Ciner’e bile her şey bittikten sonra haber verdim.
Ciner ailesine 18 yıllık her şeye Karşın keyifli ve öğretici seyahat için hakikaten teşekkür ediyorum.
Sonuçta bugün Habertürk’e veda ediyorum.
Türkiye’nin, Türkiye’de medyanın en güç devrinin 18 yılını Birlikte yaşadık.
Başka hiç kimse ile bu kadar uzun vadeli bir beraberliği, hele hele bu devirde asla beceremezdim, beceremezdik.
Bazen aşk biter ya, bittiğini bilmek, anlamak, uzatmamak, sıkmamak lazım.
Yarın artık yokum.
Ne yapacağımı bilmiyorum şimdi.
Belki uzun, tahminen kısa bir tatil.
40 yıldır yazmak dışında bir Amel yapmadım.
Muhtemeldir ki, kendi köşemde, kendi halimde bir şeyler müellifim.
Sonrası?
Vallahi bilmiyorum.
Boş duranı İlah sevmez derler.
Ben de sevmem.
Duramam, merhum anneannemin deyişiyle kurtluyumdur.
Rahat batar herhalde.
Batarsa esasen haberiniz olur.
Bu ortada şunu da söylemeden bitirmem Mümkün değil.
Habertürk’ü Birlikte kurduğum bütün çalışma arkadaşlarıma, medyadaki sayıları giderek azalan pırlanta üzere gazetecilere fakat Özellikle ve Özellikle birlikte çalışmaktan Aka keyif aldığım ve kardeşim üzere gördüğüm birkaç çalışma arkadaşıma teşekkür ediyorum. Onlar kendini bilir.
Arkamda bıraktığım bütün genç arkadaşlarıma da minnettarım, epey yıldır benim üzere “Huylu” bir adama “Abi” dedikleri için.
Sizlere de beni daima okuduğunuz, hiç yalnız hissettirmediğiniz, kimi kızsanız da güvenmeye devam ettiğiniz, benden vazgeçmediğiniz, varlığınızla gösterdiğiniz Güç ve dayanak için Aka bir teşekkür borçluyum. ancak ben de Habertürk’le ilgili Olumlu ya da Olumsuz her şeyi benden bilmenize göğüs gerdim, onu da unutmayın:)
Ama artık yokum.
Hoşçakalın…
Görüşmek üzere.
NOT: Bundan bu türlü, medyada kimseye işveren diyecek gücüm takatim yok. Hürmet duyacağım o denli birini de esasen göremiyorum. ancak bir mühlet sonra yazılarıma fatihaltayli.com.tr adresinden devam etmeyi planlıyorum. Sonrasına bakarız.”
Yorum Yok